Klokkenluidersprocedure

Drie voormalige werknemers, die tijdens hun dienstverband misstanden hadden aangekaart bij hun werkgever, eisten in een procedure afschriften van onderzoeksrapporten die betrekking hebben op de gemelde misstanden. De eis van de klokkenluiders betrof onderzoeksrapporten van voor en van na de datum van uitdiensttreding van de werknemers. De voormalige werkgever wilde de rapporten niet afgeven. Het ging om een intern onderzoek en om vier externe onderzoeken. De conclusie van alle onderzoeken was dat de gemelde misstanden niet konden worden vastgesteld.

De klokkenluiders hebben volgens de rechtbank belang bij het verkrijgen van een afschrift van enkele rapporten om te kunnen bepalen of zij een vordering uit onrechtmatige daad of slecht werkgeverschap konden instellen tegen de voormalige werkgever. Naar de mening van de klokkenluiders moesten de rapporten onzorgvuldig zijn samengesteld, gelet op het concrete bewijs dat zij voor de misstanden hebben aangedragen en de conclusie dat van misstanden geen sprake is. De ontbinding van hun arbeidsovereenkomsten was gebaseerd op verstoorde arbeidsverhoudingen maar hield verband met het aankaarten van de misstanden. Dat blijkt uit de beschikkingen van de kantonrechter waarbij de arbeidsovereenkomsten zijn ontbonden.

De rechtbank wees de eis om afgifte van de rapporten van onderzoeken, die na de beëindiging van de dienstverbanden zijn uitgevoerd, af. Deze rapporten kunnen geen rol hebben gespeeld in de ontbindingsprocedures. De rapporten van de eerdere onderzoeken moeten door de werkgever wel worden verstrekt aan de klokkenluiders, zij het dat de werkgever de rapporten mag anonimiseren door de namen van personen, eventuele adresgegevens en telefoonnummers weg te lakken. De overige gegevens dienen zichtbaar te blijven.