Hoogte AOW-uitkering

Met ingang van 2015 geldt dat de hoogte van de AOW-uitkering voor een gehuwde of samenwonende onafhankelijk is van het inkomen van de partner. Een alleenwonende ontvangt een hogere AOW-uitkering dan een gehuwde of een samenwonende. Tot 2015 hadden gehuwden of samenwonenden met een partner zonder inkomen recht op een hogere uitkering.

Een AOW-gerechtigde meende dat dit in strijd is met de Grondwet en met de Algemene wet gelijke behandeling. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard, omdat geen sprake is van gelijke gevallen die ongelijk worden behandeld. In hoger beroep oordeelde de Centrale Raad van Beroep in gelijke zin. Daarbij wordt opgemerkt dat een rechter bepalingen van een wet niet mag toetsen aan de Grondwet. De stelling dat er sprake is van een ongerechtvaardigd onderscheid is beoordeeld aan de hand van woorden in het licht van het in verdragen vastgelegde discriminatieverbod, in het bijzonder het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). Het daarin opgenomen discriminatieverbod verbiedt niet elke ongelijke behandeling, maar alleen die gevallen waarvoor een objectieve en redelijke rechtvaardiging ontbreekt. Volgens het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) komt op het terrein van sociale verzekeringen aan de wetgever een ruime beoordelingsvrijheid toe bij het beantwoorden van de vraag of gevallen als gelijk moeten worden beschouwd, en of er een objectieve en redelijke rechtvaardiging bestaat om die gevallen toch verschillend te regelen.

Volgens de Centrale Raad van Beroep heeft de wetgever hier, voor zover er sprake zou zijn van onderscheid tussen gelijke gevallen, de ruime beoordelingsvrijheid niet overschreden. Er is dus geen sprake van verboden discriminatie.