Ernstig verwijtbaar handelen werknemer voorkomt toekenning transitievergoeding

Ernstig verwijtbaar handelen door een werknemer is een grond voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst. De kantonrechter heeft op verzoek van een werkgever op die grond het dienstverband met een werknemer ontbonden. De werknemer was door de werkgever uitgezonden naar het buitenland. Tijdens deze periode betaalde de werkgever de huisvesting van de werknemer. Het huurcontract van het appartement waarin de werknemer gehuisvest was, verbood onderverhuur of andere vormen van terbeschikkingstelling aan derden zonder toestemming van de verhuurder. Desondanks liet de werknemer zonder toestemming daarvoor te vragen aan de verhuurder of de werkgever een familielid in het appartement wonen nadat de werknemer zelf ergens anders was gaan wonen. In die periode werd de huur nog steeds door de werkgever betaald. De werknemer betaalde geen vergoeding aan de werkgever voor het gebruik van het appartement door het familielid.

Bij de constatering dat sprake was van ernstig verwijtbaar handelen van de werknemer hield de kantonrechter rekening met de functie die de werknemer in het buitenland bekleedde en de daarbij behorende verantwoordelijkheden. De gedragscode van de werkgever schreef voor dat werknemers verstrengeling van privé met zakelijke belangen dienden te vermijden. Als voorbeelden van privébelangen werden in de gedragscode financiële en niet-financiële voordelen voor de werknemer zelf en de mogelijkheid om anderen te bevoordelen genoemd. Vanwege de verwijtbaarheid van het handelen van de werknemer hoefde de werkgever ondanks de duur van het dienstverband geen transitievergoeding te betalen.

Hof Den Haag heeft het hoger beroep van de werknemer tegen de beschikking van de kantonrechter op vrijwel alle onderdelen afgewezen. Alleen op het punt van de geclaimde vergoeding van niet genoten vakantie kreeg de werknemer gelijk van het hof.